enchanted collection

Każdy z nas nosi w sobie pewien obraz Jezusa , takim odbiciem jest ewangelia świętego Marka. Sw. Marek pomija narodzenie Jezusa tak jakby nie miało to dla niego znaczenia. Swoją ewangelie rozpoczyna od opisu Jana Chrzciciela Bowiem tylko świety Marek gdy chce opisać działalnośc Jezus używa opisów ziemi " cała judzka kraina " Czytając opis Jana chrzciciela można zauważyć jakby pięknem była ziemia na której żyli. Ziemia utosamiana jest z Chrystusem. Nawet opis ubioru Jana chrzciela miało znaczenie używa takich przymiotników jak "nosił odzienie z sierści wielbłądziej żywił się szarańczą. Co interpretować możemy z postem. Najciekawiej jest opisane prawo ojcostwa Jezusa mozemy zwrócić uwagę ile razy Anioł Objawia się Józefowi. Niczym narodzi sie Jezus Józef stanie przed ciężarem adopcji. Rola Anioła jest ważna w życiu Józefa napierw ukazuje się by utwierdzić go w przekonaniu że Maryja jest dobra za drugim razem anioł ostrzega Józfa by wzioł dziecie i uciekł do Egiptu taka sytuacja pokazuje nam że są w życiu takie sytuacje w ktorym jedynym ratunkiem jest ucieczka. Za trzecim razem gdy ukazuje się Anioł niejako mówi "wróc do ziemi obiecanej" który chce powiedziec jest juz bezpiecznie  Również tajemnicze słowo dziecie powtarza się niemal cały czas , a występuje tylko 2 razy za 3 razem zostaje przeminione w słowo dziecięcie. Józef w niektórych sytuacjach zachowuje się jak matka. Czy zatem możemy powiedzieć czy zmiana słowa w dziecię jest metaforą przemienienia Jezusa ? Jakie są za tem wybory Józefa. Józef kierował się pewnymi zasadami sw. Matusz nazywa go człowiekiem sprawiedliwym , nie chciał narazić Marii na zniesławienie nie było mu to obojętne ; ani swój los ani Marii . Nie wiemy dokładnie w jakim miejscu żył. Podobnie jak Jezus nie mógł miec stałej ziemi. Uchodzili z miejsca na miejsce.  Na narodzenie Jezusa Bóg wybrał betlejem było to jedno z miast Judy , nie było najlchlejsze. Jego decyzje byłu utwierdzone przez anioła.Czy możemy powiedzieć że metaforą ludu są medrcy ? Myslę że tak  Św. Matusz bardzo barwie opisuje Jana Chrzciela. Dlaczego zatem Jan Chrzciel wybrał takie życie ? Tego autor nie wyjawia. Możemy przypuszczać że Jan chrzciel pokutuje bo przeczywa jaka może być pokusa, ponieważ przebywali do niego mieszkańcy okolic Judei i Jerozolimy sadyceusze i faryzeusze Znajdujemy tutaj również opis rzeki. Czy możemy uważać że to metafora do spowiedzi ?  Myślę że tak Działalność Jezusa w Galileji otwiera nowy rodział. W tamtych czasach Królestwo Boga  było istotną nadzieją było zasadniczym tematem i teścią ewangelii. U świetego Matusza chrzest mówił o sprawiedliwości i pokoju dla wszystkich to jest coś więcej niż świat polityki wartości. Oznacza to zycie bez ucisku i cierpienia. Dla Marka najważniejszą zaraz po chrzcie jest powołanie , powołanie pierwszych ucznów. Nadejście królestwa Bożego , wraz z którym w świecie zapanuje dobro, głosi już prorocy dlatego ewangelista bardzo często wraz z Jezusem cytuje słowa starego testamentu. Dla sw. Marka najważniejszą rzeczą jest zapowiedz Królestwa Bożego. Tak też się dzieje z pierwszymi uczniami , kiedy to Jezus zobaczył szymona i otrzymuje od niego obietnicę oni naprawiali sieci tak jakby sieć była symbolem bólu i śmierci Widząc Jezusa porzucają pracę przy sieciach i idą za nim. Jezus nie tylko mowił o Królestwie Bożym , lecz także przez swoje czyny Królestwo to urzeczywistniał. Wraz z Jezusem nadszedł przez proroków czas zbawienia. Jego nauka zdumiewała wszystkich. Nigdy wcześniej nie spotkali się z takim nauczaniem. Wiele osób które spotkało się z Jezusem było światkami czynów Boskości Jezusa uzdrowił opętanego. Św. Marek podkreśla że ludzie zdumiewali się jego nauką i jego czynami. To był właśnie jego pierwszy cud. Nawet zły duch który go opętał wiedział że jest Świętym Boga. Wtedy cała Galileja usłyszała o Jezusie. Czyny Jezusa nazywane są cudami. Nie ma żadnej wzmianki u ewangelistów że cuda dokonują się na rządanie, nie szukał w nich poklasku. Cuda miały umacniać ludzi w wierze i wskazywać na nadchodzące wraz z nim Królestwo taką ewangelię opisuje sw. Jan Jak wiemy sw. Jan był umiłowanym uczniem Jezusa. On napisał "dwie" ewangelie ( apokalipse ) podobnie jak sw. Lukasz. (dzieje apostolskie) Największy sprzeciw u faryzeuszy budziły błogosławieństwa. Jezus doskonale wiedział że człowiek nie potrafi określić czym jest wola Boża. Przez proroków zostały przekazania wskazania i nauczenia Istnieje wiele spisów i poleceń , rad , przykazań i praw. Wśród nich najistotniejsze jest "dziesięć przykazań" które według tradycji Bóg przekazał Mojrzeszowi na Górze Synaj. Jezus pouczał jak należy je rozumieć to była niezwykła interpretacja przykazań Kazania na Górze u św. Matusza nasuwa pytanie czy Jezus zamierzał ustalić listę obowiązujących przykazań. Chrystus obiecuje zbawienie ludziom dobrej woli tym którzy są miłosierni nie stosują przemocy , czynią pokój pragną nieść innym dobro, wiernie służą Bogu mimo ze z tego powodu są prześladowani. W Kazaniu tym Jezus opowiedział się po stronie wszytkich ubogich i słabych którzy są uciskani i cierpiący nie poddają się z zwątpieniu nie przestają wierzyć w Boga i ludzi.

http://old.swanna.pl/prw/ziemia_sw/betania/betania12.jpg

 Śmierć bliskiej osoby potrafi zmienić całe życie, życie przestaje być szansą zmienia się w porażkę. Odkrycie piękna jest wtedy bardzo trudne a życie jest pięknem. Smierć potrafi tak nam przesłonić oczy że życie przestaje być bogactwem.

Właśnie przed taką sytuacją staneła Marta i Maria. Łazarz przyjaciel Chrystusa zachorował i umarł. Wszyscy jego bliscy są pogrązeni w smutku bo Jezus go nie uzdrowił, mimo że dokonał wcześniej cudów uzdrowień. Jezus widząc ich zmartwienie wypowiada słowa do swoich ucznów " Lazarz umarł , ale raduj się , że mnie tam nie było , ze względu na was, abyście uwierzyli" Wywniąskować z tych słów możemy że Jezus po raz kolejny , tym wyjątkowym niezwykłym cudem , jakim jest przwrócenie życia zmarłemu człowiekowi  okazuje swą nieskończoną moc. Wskrzeszenie Łazarza jest syblolem wszechmocy Jezusa wskrzeszenie jest potwierdzeniem jego boskości. Symboliczne znaczenie cudu pozwala przenosić ową moc na inne swery życia i psychiki ludzkiej. Również taką interpretacje możemy odnaleść w "Zbrodni i karze" Fiodora dostojewskiego, w której przypowieść o wskrzeszeniu Łazarza pełni kluczową rolę , dowodząc że poddanie się woli Bożej doprowadza do przemiany wewnętrznej, odrodzenia duchowego zmartwywstania.

Uniwersalność przypowieści jest ponad czasowa jak wiara Chrześcijan dzięki tej wierze życie nabiera sens nie jest już smutkiem tylko pewną obietnicą, dzieki uzdrowaniu życie staje się szczęściem.

          "Kto chce zrozumieć poemat musi pojechać do kraju poematu , kto chce zrozumieć poetę musi pojechać do krajów poety. Możemy przypuszczać że z takim zamysłem Adam Mickiewicz rozpoczoł podróż na Krym. Stepy akarameńskie powstały dużo wcześniej pod wpływem wyprawy do Akaramenu.

         Wiersz składa się z czterech zwrotek Podmiotem lirycznym jest pielgrzym który jest ciekaw nowych wrażeń. Uwór składa się z ciągu pięknych barwnych metafor które prznoszą nas do miejsca w którym sie podmiot liryczny znajduje i stanem jego ducha.  Przykładem takich metafor jest np. wóż porównany do łódki" czy też "step porównany z suchym oceanem " wyrażającym pragnienie podróży. Gdy zaź chcemy odkryć spokój ducha spacerujemy razem a autorem "między ostrymi burzami " słuchając morza " pośród kwiatów powodzi "  W kolejnej zwrotce autor pokłada nadzieje w przyrodzie ujawnia nam sie kolejna ciekawostka. Podmiot liryczny jest najprawdopodobniej żeglarzem " szukam gwiazdy jako przewodniczki" jakby już wyruszył w podróż , porównujac ja do latarni morskiej okryty wielkim poszukiwaniem i wyczekiwaniem. Ta zwrotka jest największym świadectwem bogactwa podmiotu lirycznego odnosi się wrażenie że żeglarz oczekuje nowych wrażeń i próbując skoncentrować marzenia z żeczywistością. Trzecia zwrotka przedstawia bardzo plastyczny obraz panującej na stepie atmosfery  Odnosimy wrażenie że podliot liryczny słyszy "kędy motyli kołyszących na trawie " oraz " ciągnące żurawie" Podmiot liryczny pogrążony jest w ciszy lecz nagle tą ciszę przerywa tęsknota za Litwą ? Nagle z poszukiwacza przygót jego stan emocionalny ulega zmianie nagle pojawia się żal , przygnębienie, gorycz. Nagle całą uwagę podmiotu lirycznego skupia samotnośc a cała jego jeźń jest nastawiona na głos z litwy.

Stepy akarameńskie sa niezwykłym bogactwem literackim i przygoda autora z czytelnik. Wciąż na nowo pozwalają nam odkrywać problemy w nas drzemiące.

Nastała ciemna ponura listopadowa noc, wydawało się że jedna godzina trwa kilka miesięcy . Paryż nie wydawał się tak piekny jak zawsze. Honariusz spacerujacy ulicą nie interesował się ani gmachami ani ulicami. Cała jego uwagę skupiali ludzie a w szczególności ci co zamieszkiwali Pensjonat Vauger oraz Pałac Arystokracji  w dzielnicy Saint - German wydawało by się że wokół pensjonatu  Vauguer domy które go otaczają są martwe a mury jego pachną kaźnią.  Żaden przechodzien nie był obojętny każdy ulegał smutkowi gdy patrzył na Pensjonat malując w ten sposób nedze swej duszy. Spacerujący Honariusz dostrzegł kobietę która wychodziła na taras była blado biała a jej twarz wyrażała ból choroby anemii . Poświata osoby sprawiała że piękne żąkile nagle żółkły a zapach robił się mdły. Była wpatrzona w Honoriusza jakby dostrzegła w nim nadzieje. Zbliżając się do Pensjonatu Pani Vaugur  snuł domysły tej , pokrętnej , ponętnej tragedii paryskiej znając historię jej życia. Gdzie jej ojciec żył z dala od niej w pałacu kuzynki Pani de Beauseant  udzielając od czasu do czasu wywiadu dla firmy Griat sprawiajac wrazenie ze swoja duszę zaprzedaje diabłu za pare groszy by znowu snuć się po paryskich salonach w nurcie melodii " witaj nasz królu!witaj!"

   Wersal " nie znał nikogo oczywiście z miasteczka". Co dzień upijał się ta myślą tak jak lud który był skłonny do wierzenia w cuda. Honariusz był kamerdynerem w pensjonacie. Co dzień w salonie o tej samej porze , o tej samej godzinie spotykali sie mieszkańcy pensjonatu . Służąc im wciąz miał wrazenie że w salonie roztacza się zapach na który język nie zna określenia. Był ulubiencem Hrabiny Anastazji jednej z najlepiej zbudowanych kobiet w Paryżu. Wystarczy sobie wyobrazić jej wielkie czarne oczy , szlachetną rękę i szlachetnie zarysowaną nogę, ogień w każdym ruchu.Wicehrabina de Beauseant oraz Vautrin tworzyli zgraną parę w interesach ich błyskotliwy geniusz oraz zręcznośc zepsucia zmieniał sie niczym kula armatnia aby wśliznąć się jak zaraz do finansów. Honariusz miał czasem wrażenie że jest jednym z nielicznych udczciwych ludzi w Paryżu. Uczciwy bowiem to ten który milczy. Ciągłym zainteresowaniem cieszyła się córka Goriota pałała ona bowiem nienormalną miłością do ojca. Miała wielkie gorące serce spełniała wszytkie jego kaprysy. Bowiem po matce przejeła majatek jej szefa i wzbogaciła się w latach głodu na cenach mąki i zboża.Gdy dorastała matka była przedmiotem uwielbienia gdy zmarła wszystkie uczucia przelała na ojca. Krztałcili ją najlepsi nauczyciele i rozwijała swoje niezbędne talenty by była damą.Gdy dorosła poślubiła hrabiego de Restaud jej siostra Delfina zaś wyszła za bankiera Nucingena  kazda dostała pół majatku od ojca a on sam zachował rętę i wiele innych cennych pamiatek. Zaraz później córka zachorowała na anemię. Córka przeżywa torturty gdy gości ojca podobno z woli siostry wsydzą się córki. Odwiedzają ją potajemnie lecz każda ich wizyta sprawia jej wiele radości , nawet kiedy ich celem jest potrzeba pieniędzy. Ona żyje ich szczęściem , ich sukcesami. Kiedy nie może ich zobaczyć jest nieszczęśliwa . Gdy ich nie ma chodzi tymi samymi ulicami którymi oni się przechadzają. Zaprzyjaźnia się z Honariuszem. Gdy umiera wyznaje na łożu śmierci że oboje mają serce z kaminia. Oto kwintesencja jej życia " Natto sama ich kochałam aby mogli mnie kochać" wciąż miota się między wyznaniem miłości a oskarżeniem. Jedynym człowiekiem naprawdę wstrząśniętym i przerażonym jej śmiercią jest kamerdyner.

   Opowiedziana tu hisoria jest tylko namiastka tego o czym możemy przeczytać w powieści Honariusza Balzaka " Ojciec Goriot" Jest to historia nie tylko opowiadająca o nieszczęściu rodzinnym wyszych swer gdzie toczy się nieustanna walka uczuć nad pieniędzmi , uznaniem choć odrobiny miłości. Opowieś ta uczy nas że nie tylko szczęście bliskich jest najważniejsze ponieważ tak też możmy zatracić siebie. Niech to będzie dla nas tylko przestrogą w życiu!

Taras wciąż jeszcze skąpany był wieczornym słońcu , którego ostanie promienie kładły się złotą poświatą na ścianach salonu. Crise przejrzał kolekcje płyt gospodarza , głównie muzyke operową , zastanawiając się mimo chodem , czy któryś z churów nie śpiewa przypakiem jego matka  i zdecydował się na wybór arii Mirelli Freni. Odpowiednie tło muzyczne do podrabiania podpisów pomyślał.Czy to co zamierzał zrobić, było przestępstwem, czy też przyzwoleniem właściciela podpisu rozgrzeszało fałszerza ? Cóż pytanie czysto akademickie. Jest tu w Monako i ma być Barrington Julianem. Usadowił się na kanapie przed stolikiem do kawy , z bloczkiem papieru i wzorem podpisu , odwracającego go z początku do góry nogami , tak jak mu radził Barrington. Przypomniały mu się szkolne czasy  kiedy miał za kare napisać sto razy " Nie będę rozmawiać na lekcji.Gadatliwość jest wrogiem wiedzy "  Cóż, skopiowanie dziesięć wydawało się mniej uciązliwym zadaniem i po godzinie wersja jego podpisu wystarczająco przypominała orginał, aby nie wzbudzić niczyjich podejrzeń "